Om en nabij
Langs de grenzen van mijn tuin

Mijn nieuwe boek ligt in de winkel.

Dit is wat we op de flap hebben gezet:

In 1999 stuiten Entius en haar geliefde op een vervallen boerderij in de Haute-Marne. Het dak lekt, muren wijken, het erf is een ravage. Zware vrachtwagens zijn af en aan gereden en hebben diepe sporen in de klei getrokken, maar Entius valt bij eerste aanblik voor de hybride begrenzing van de plek. Afgebakend door twee kabbelende stroompjes, een bosrand, een omgevallen hekje en een onverhard pad, gaan cultuur en natuur moeiteloos in elkaar over.

In Om en nabij maakt Entius een rondgang langs de open grenzen van de tuin Onvindbaar op Google Streetview, gelegen aan een ruisende waterval en omringd door eigenzinnige buren – je voelt je al snel: deze plek is niet minder dan een idylle. 

Maar Om en nabij doet meer. Entius neemt de lezer mee naar verscheidene huizen waar ze heeft gewoond. Van de kamer die ze deelde met haar zus in hun ouderlijk huis, dat toch vooral van hun vader was, tot Betty Boop, het gekraakte pand in Amsterdam waar ze muurtjes leerde bouwen, en de woningen van onbekenden waar ze logies vond tijdens een lange wandeltocht. Probleemloos schakelt Entius tussen plekken en periodes terwijl ze reflecteert op maatschappelijke kwesties als woningnood, gastvrijheid en migratie, en meer persoonlijke thema’s als haar ontmoeting met de vos, de schoonheid van de grote pimpernel, en de heimwee die haar overviel toen ze als kleuter met haar onderbroek op de vitrine van een snackbar zat. Steeds belandt ze bij diezelfde vraag: Wat betekent het om ergens thuis te zijn? 
ISBN 9789028214131

Om en nabij in de pers

Een mooie bespreking van Alek Dabrowski in Bazarow.

Ik had een fijn gesprek met Lex Bohlmeijer van de Correspondent. Over wonen, tuinen en de liefde. Je kunt het bijvoorbeeld hier terug luisteren.

Marjoleine de Vos leest mijn boek, zo las ik in haar column in het NRC van 24 juni 2024.

Een lekker enthousiaste bespreking op Radio 1 bij Nieuwsweekend van 11 mei.

Bo van Houwelingen bejubelt Om en nabij in een duo-recensie in de Volkskrant. Op de hoveniersopleiding leerde ik dat je niet twee variaties van één soort naast elkaar moet zetten want dan is de ene altijd mooier dan de andere. Zo is het met boeken ook: zet je ze naast elkaar dan heb je vrijwel altijd een winnaar en verliezer. Voor mij pakt het goed uit, dit keer. Dat wel.

Een fijne van Marjolijn de Cocq in Het Parool. Ze noemt mijn boek een echte tuinklassieker en plaatst me in een rijtje met o.a. Derek Jarman, Penelope Lively en Pia Perra. Ik loop er van naast mijn schoenen.

Sabrina de Wit schreef een lovend stukje in De Boekenkrant.

Ik sprak voor Salto TV met Rob Zwetsloot. Het filmpje staat ook op Youtube.

Op vrijdagavond 29 maart was ik te gast bij Nooit Meer Slapen (24.00 uur Radio 1). Luister hier het gesprek terug.

Zondag 31 maart werd ik geinterviewd door Lotje IJzermans in VPRO Boeken op NPO 2. Klik op deze link om terug te kijken.

In de VPRO-gids van die week stond een stukje van Daan Schneider.

Ogentroost

Van A naar B

You'll Never Walk Alone, dat is het motto van Ogentroost. Het boekje eindigt (spoiler!) met de notie dat ik op een dag wel degelijk alleen zal lopen. Nog geen maand nadat ik Ogentroost geschreven had merkte ik dat ik me bij elk schuurtje dat ik tegenkwam afvroeg of ik daar zou durven slapen mocht de nood aan de man komen. Een vaag idee, in mijn uppie van Amsterdam naar ons huis in Frankrijk lopen, was zich aan het ontwikkelen tot een heus plan.
Eind maart was het zo ver. Ik nam afscheid van Frits en van mijn zus en ging op pad. Bij-de-tijds als ik zo langzamerhand geworden ben, hield ik een blog bij. Elke dag 'publiceerde' ik, zoals dat dan heet, een foto van mijzelf en van mijn uitzicht – Twaalfuurtjes noemde ik dat– en eens in de twee, drie dagen schreef ik een verhaal. Het valt allemaal terug te lezen op mijn reisblog Van A naar P

Helaas staat daar nu ook reclame op – ik ben te zunig om de upgrade (zonder advertenties) te blijven betalen.

Niet ik

Als jong meisje was Lena ervan overtuigd dat het leven als ze het ouderlijk huis verlaten had, mooier, warmer, beter zou zijn; dat moest haast wel. Maar eenmaal op kamers komt haar nieuwe leven nauwelijks van de grond. Ook op de Toneelschool wil ze maar geen vleugels krijgen. Acteurs blijken niet leuker of beter dan gewone mensen, mensen zoals zij. Maar dan maakt Dimitri zijn entree. Hij is alles wat zij niet is – flamboyant, onbekommerd, schaamteloos, bourgondisch – en bijna twee keer zo oud als zij. Als een ganzenkuiken wordt ze door hem aangetrokken en raakt verstrikt in een kat-en-muisspel met alsmaar wisselende regels. Wat volgt is een liefde die alle rationaliteit tart, een liefde die zich niet laat ontleden, en waar Lena maar geen kloppend verhaal van kan maken. Tot ze – Lena is schrijver inmiddels en in de auto op weg naar haar huis in Frankrijk – opeens de sleutel vindt voor haar roman. Niet ik is een even pijnlijk als humoristisch zelfonderzoek naar de wortels van die liefde en een intieme bespiegeling over schaamte, seksualiteit, hunkering en eenzaamheid.
ISBN 9789028223042

een tweeluik

In Het verhaal van Benito Benin sluit de eenzame Lieke vriendschap met Benito de slak. Benito, jongen en meisje ineen, is niet gelukkig met zichzelf en droomt ervan een eekhoorn te zijn of een vliegend hert. Ook Lieke lukt het niet – gepest om haar jongensachtigheid – haar draai in het leven vinden. Pas wanneer ze afscheid nemen voltrekt zich de metamorfose waarnaar zij op zoek was.
Fanny, in En dat van Fanny, verandert van iemand die het leven ternauwernood heeft leren beheersen in iemand die haar grip volledig verliest. In haar eenzaamheid heeft ze een obsessie ontwikkeld voor de beroemde Alma Hendriks, die zij minutieus in de gaten houdt. Wanneer ze Alma eindelijk in het echt ziet, blijkt Fanny zo veranderd dat contact onmogelijk is. Haar zus Joy doet alles wat ze kan om Fanny met beide benen op de grond te krijgen en neemt daarbij geleidelijk de rol van moeder aan.
ISBN 9789028282230

Zeventien zijn Doris en Nola als ze op zoek gaan naar een vriendin die met haar geliefde druiven plukt in de Franse Drôme. Ze hebben afgesproken in het café op een plein van een klein dorp. Daar aangekomen is het stel spoorloos. Wél zijn daar Abdoel en Akil. 

'Ze zijn in de heuvels,' zegt Abdoel, 'aan het eind van de middag zullen ze wel terug zijn.'

De mannen stellen voor om in de tussentijd gezamenlijk een bezoek te brengen aan het plaatselijk kasteel. 

Goedwillend als ze zijn, durven de meisjes niet hun gevoel te volgen. Ze zeggen 'ja' en gaan, op 't heetst van de dag als geen mens zich buiten waagt, met de mannen mee. 

Aboel en Akil is een subtiele roman over de gevolgen van dit 'ja' op hun vriendschap en hun leven.

ISBN 9789028261907

Genomineerd

Abdoel en Akil stond op de longlist van de ECI Literatuurprijs 2017 en de Libris Literatuur Prijs 2018.

Beste boeken 2017 

Aan het eind van het jaar zijn er de lijstjes. Wat waren de beste boeken van het jaar? Net zo irritant als het uitdelen van ballen en sterren. Maar als je er op voor komt, toch wel leuk natuurlijk. Abdoel en Akil staat op het lijstje van 

Joost de Vries van De Groene Amsterdammer – dit is wat hij schrijft– en op het lijstje van Diewertje Mertens van Het Parool.